دل گفته ها

باز هم رسیدیم به سالگرد تولد دل‌گفته‌ها. در یک سال گذشته هم خیلی‌ها همراه ما بودند و اگر چه بعضی‌ها معتقدند که وبلاگ مرده و چیزهای بهتر از آن آمده، اما ما همچنان به این سرای احساس و رفاقت وفاداریم و دست از آن بر نمی‌داریم. 9 سال گذشته و دارد پا در 10 سالگی می‌گذارد. خوشحالم که پاتوقی برای دوستان همدل و رفقای با مرام و وفادار بوده و امید دارم که سالیان درازی بتوانیم اینجا کنار هم نفس بکشیم. به همین مناسبت، موضوع سربازی را برای این پست برگزیده‌ام که برای هر کسی می‌تواند دنیای ویژه‌ای از خاطرات و دوستی‌ها باشد. *********** لطیفه‌ای ظریف هست که می‌گوید: "فق دل گفته ها...

آن وقت‌ها که دانشجو بودیم، استادها برایمان بتی بودند. طبیعی هم بود. اغلب سن و سال و کوله‌باری از تجربه داشتند و من تازه دو سه ماهی بود که وارد 18 سالگی شده بودم و از روستایی دور وارد محیطی دانشگاهی و شهری شده بودم. مبهوت دو چیز اساتید بودم. اول شهری بودنشان و دوم قدرت کلامشان. در بهت اول، کفش و لباس، آرایش موها، نوع نشستن، تکیه کلام، نوع ایستادن و چیزهایی از این دست را می‌کاویدم. بهت دوم اما، انگشت به دهان بودم که چطور یک آدم ممکن است این همه مطلب را بداند و درباره هر کدام سخن‌سرایی کند که گاه هم خیلی شیرین بنماید. در مدرسه و دبیرستان؛ معلم‌هایی را دیده دل گفته ها...

روز دومی است که در فرانکفورتیم. صبح که بیدار شدم دیدم که هوا تاریک تاریک است اما ساعت 7 است. بعد از صبحانه قرار شد که برویم غرفه را تحویل بگیریم. البته روز قبل آن را دیده بودیم. خوشبختانه هتلی که داریم، به قاعده ده دقیقه تا محل برگزاری نمایشگاه فاصله دارد. هتل آپارتمان عالی که فقط 11 روز است افتتاح شده. به دوستان می‌گویم وسایل داخل هتل مثل جهیزیه تازه عروس‌ها همه نو هستند و تا حالا استفاده نشده‌اند. تا سه چهار روز قبل از آمدن هتل نداشتیم و این خود معضلی بزرگ برایمان بود. همه دوستان در خارج از فرانکفورت هتل گرفته بودند و می‌گفتند که دیگر همه پر شده و بعید دل گفته ها...

روز اول و اصلی نمایشگاه است. مخصوص خبرنگاران، متخصصان و صاحب نظران است. دو روز دیگر بازدید برای عموم آزاد می‌شود. آن سالن‌های خلوت و راهروهای عریض بدون آدم دو روز گذشته حالا مملو از آدم است. از رنگ و شکل و مدل و ملیت‌های مختلف. کشور شهر کوچکی شده است و همه در حال انجام کاری یا منتظر رفتن توی سالن‌ها. باران صبحگاهی اندکی می‌بارد و هوا معرکه شده است. توی سالن‌ها، جاهایی تعبیه شده برای نگهداری لباس. همه لباس‌ها را تحویل می‌دهند و می‌روند به سمت غرفه‌ها. بعدا توی غرفه کوچکمان فهمیدیم که این کار چقدر مهم بوده و با پالتو و کت و کاپشن نمی‌شود توی غرفه ایس دل گفته ها...

I came to visit Deutsches Museum. A museum that have anything about Science, Technology and Natural history. Then I came to Deutsches Museum Bibliothek (Library). I found this computer that has Inteet connection. So I started to write something. But it does't have Persian fonts. And its kezboard is in Germany and some words on it is deferente.

Here is a verz quiet and silence library. They have lots of old books and exhibited many of old jouals. They save their card cataloges yet. Of course thez have computer systems as well.

 

دل گفته ها...

پنجشنبه 6 آبان 95 (27 اکتبر 2016). برنامه امروز صبح، کاملا فرهنگی چیده شده بود. بازدید از موزه دوچلند بود (Deutsches Museum). موزه ای که شاید بشود گفت به شکلی، نماد آلمان است. یعنی موزه علم و فناوری. بنای موزه هم طبق معمول معماری قدیمی دارد اما توی آن مدرن است. موزه با کشتی های قدیمی و در اندازه واقعی شروع می شود. کل در و دیوار کشتی و قایل و ماکت و ... است. تاریخ کشتی رانی. هر تالار به یک چیز اختصاص دارد. تالار دیگر صنعت برق است. همه چیز را از قدیم تا به جدید آنجا گذاشته اند که خیلی از آنها هم اصل هستند و واقعا مثلا از یک کارخانه یا کارگاه آورده شده اند. تالارهای هواپیما، فیز دل گفته ها...